Marktaandeel kortwerkende biosimilar insulines

Er zijn momenteel van twee kortwerkende insulines biosimilars beschikbaar: insuline lispro en insuline aspart. Beide biosimilars zijn op de markt gebracht door Sanofi in respectievelijk 2017 en in 2020. Kortwerkende insulines zijn onderdeel van één van de twee startschema's bij de behandeling van DM1 (NIV, 2014). Bij DM2 heeft een kortwerkende insuline een plaats in de vierde behandelstap (NHG, 2023).

De meeste verzekeraars kiezen ervoor om de biosimilars te vergoeden in plaats van het origineel (Diabetesfederatie, 2024). Door de jaren heen vinden er wisselingen plaats in het preferentiebeleid van verzekeraars. Wijzigingen van grote verzekeraars beïnvloeden landelijk het aantal gebruikers en ook de regionale verschillen. Het landelijke percentage gebruikers van biosimilars van kortwerkende insulines in 2023 is 52,1%. De landelijke cijfers van gebruikers sinds 2021 laten een jaarlijkse groei zien van ongeveer 30%.

Er zijn regionale verschillen te zien in het percentage gebruikers van biosimilars van kortwerkende insulines. Het gebruik van een biosimilar of origineel kan afhangen van zorgverzekeraar en haar preferentiebeleid. De regio’s Maastricht (69,3%) en Heerenveen (68,7%) hebben de meeste gebruikers van biosimilars. De regio Winterswijk heeft de minste gebruikers (14,7%). De groei in het aantal gebruikers van biosimilars in de eerste helft van 2023 ten opzichte van de eerste helft van 2022 is het grootst in Helmond (+242,3%), Heerlen (+227,8%) en Goes (+218,8%). Twee regio’s laten een kleine daling zien (-0,4%), dit zijn Zuidhorn/Dokkum en Ameland/Schiermonnikoog.

Het percentage gebruikers van insuline lispro en aspart biosimilars ten opzichte van gebruikers van alle insuline lispro en aspart per half jaar per postcodegebied.

Voor het maken van de kaarten is gebruik gemaakt van de databank van het Genees- en hulpmiddelen Informatie Project (GIPdatabank) van Zorginstituut Nederland. Deze databank bevat informatie over het gebruik van genees- en hulpmiddelen in Nederland. Het betreft informatie over middelen die extramuraal (d.w.z. buiten instellingen als ziekenhuizen en verpleeghuizen) zijn verstrekt en vergoed op grond van de Zorgverzekeringswet. Bijna alle zorgverzekeraars stellen deze informatie ter beschikking aan de GIPdatabank. De GIPdatabank doet een kwaliteitscontrole op deze gegevens en corrigeert deze zo nodig. Hierdoor ontstaan betrouwbare en representatieve databestanden over het hulp- en geneesmiddelengebruik. Bij de ramingsmethodiek voor het voorspellen van het ontbrekende deel, houdt Zorginstituut Nederland onder andere rekening met verschillen in de leeftijds- en geslachtsopbouw van de verzekerdenpopulatie.