Meta-analyse insulines/GLP-1-agonisten

Combinatiepreparaten insuline degludec/liraglutide (Xultophy^®) en insuline glargine/lixisenatide (Suliqua^®) geven een vergelijkbare HbA1c-daling. Dat is de conclusie van een meta-analyse van Cai et al.

Bloedglucosecontrole

Deze meta-analyse includeerde acht studies, waarvan drie met insuline glargine/lixisenatide en vijf met insuline degludec/liraglutide. In de groep met insuline glargine/lixisenatide daalde het HbA1c ten opzichte van baseline met 16 mmol/mol (1,5%). Met insuline degludec/liraglutide was dit 21 mmol/mol (1,9%). De HbA1c-daling verschilde niet significant tussen beide combinatiepreparaten. Ook de daling van nuchter glucose ten opzichte van baseline verschilde niet significant tussen beide middelen. 

Lichaamsgewicht

In vergelijking met monotherapie met glucagon-like peptide 1-agonisten (GLP-1-agonisten) nam het lichaamsgewicht significant toe met insuline glargine/lixisenatide (2,00 kg; 95% betrouwbaarheidsinterval (95%BI)=1,95 tot 2,05) en insuline degludec/liraglutide (2,58 kg; 95%BI=2,23 tot 2,93). Er waren onvoldoende gegevens om te bepalen of het verschil tussen beide groepen significant was.

In vergelijking met de insulines afzonderlijk daalde het lichaamsgewicht significant met insuline glargine/lixisenatide (1,40 kg; 95%BI=1,38 tot 1,42) en met insuline degludec/liraglutide (2,64 kg; 95%BI=2,17 tot 3,11). Het verschil tussen beide groepen was significant.

Bijwerkingen

Het risico op hypoglykemie was significant verhoogd tijdens gebruik van insuline degludec/liraglutide in vergelijking met liraglutide: Odds Ratio (OR)=6,36; 95%BI=4,22 tot 9,59. Dit gold ook voor insuline glargine/lixisenatide in vergelijking met lixisenatide: OR=5,02; 95%BI=2,86 tot 8,81. Er was echter geen verschil in het aantal ernstige hypoglykemieën. Misselijkheid, braken en diarree kwamen significant meer voor bij gebruik van de combinatiepreparaten ten opzichte van insuline.

Discussie

In deze meta-analyse bleek de glucosecontrole vergelijkbaar te zijn bij gebruik van insuline degludec/liraglutide en insuline glargine/lixisenatide. Een beperking van deze meta-analyse is het kleine aantal studies dat geïncludeerd is, vooral voor insuline glargine/lixisenatide. Daarnaast zijn de studies met insuline glargine/lixisenatide uitgevoerd door dezelfde onderzoeksgroep, waardoor mogelijk bias kan ontstaan. Een direct vergelijkende studie tussen insuline glargine/lixisenatide en insuline degludec/liraglutide is nodig om met meer zekerheid te bepalen of er verschil is in effectiviteit en veiligheid.  

Belang voor de praktijk

Combinatiepreparaten insulines/GLP-1-agonisten verlagen het HbA1c in gelijke mate. In Nederland worden deze middelen alleen vergoed bij patiënten die al metformine en basaal insuline gebruiken, met of zonder sulfonylureumderivaat. Bij deze patiënten leidt behandeling met één van de combinatiepreparaten tot een geringe gewichtsafname van 1 tot 3 kg.

De combinatiepreparaten insulines/GLP-1-agonisten zijn echter niet opgenomen in het stappenplan van de NHG-Standaard Diabetes mellitus type 2 (2013). Langwerkend insuline komt alleen in aanmerking bij patiënten met frequente nachtelijke hypoglykemieën of erg wisselende glucosewaarden. GLP-1-agonisten zijn duur in vergelijking met middelen uit het stappenplan en er is nog geen zekerheid over de veiligheid op lange termijn.

Belangenverstrengeling

Een auteur ontving financiering van diverse farmaceutische bedrijven, waaronder NovoNordisk en Sanofi-Aventis, de fabrikanten van respectievelijk insuline degludec/liraglutide en insuline glargine/lixisenatide.

Bron

Cai X et al. Comparison between insulin degludec/liraglutide treatment and insulin glargine/lixisenatide treatment in type 2 diabetes: a systematic review and meta-analysis. Expert Opin Pharmacother. 2017 Nov 5:1-10