Marktaandeel langwerkende biosimilar insuline

Volgens de NHG-Standaard Diabetes mellitus type 2 (2023) heeft NPH-insuline de voorkeur boven insuline glargine. De effectiviteit is hetzelfde, maar de prijs van insuline glargine ligt hoger dan de prijs van NPH-insuline (NHG, 2023). In de NIV-richtlijn Diabetes mellitus type 1 (2014) gaat de voorkeur uit naar langwerkende insulines boven NPH-insuline, vanwege minder nachtelijke hypoglykemieën (NIV, 2014).  

In 2014 kwam er een biosimilar van het langwerkende insuline glargine 100 E/ml beschikbaar op de Nederlandse markt. De meeste verzekeraars kiezen ervoor om de biosimilars te vergoeden in plaats van het origineel (Diabetesfederatie, 2024). Door de jaren heen vinden er wisselingen plaats in het preferentiebeleid van verzekeraars. Wijzigingen van grote verzekeraars beïnvloeden landelijk het aantal gebruikers en ook de regionale verschillen. Het landelijk aantal gebruikers van de biosimilar insuline glargine ligt op 24,4% in het eerste half jaar van 2023. 

In bijna alle regio’s (80%) is het gebruik van de biosimilar insuline glargine afgenomen ten opzichte van 2022. Dit is waarschijnlijk te verklaren aan de gewijzigde preferente leverancier van CZ. In de regio Joure is de grootste afname in gebruikers te zien. Hier neemt het gebruik met 97% af van 62,0% naar 1,6%. In de regio Hoorn was juist een grote groei van 162% te zien, waarbij het gebruik van 16,0% naar 42,0% steeg. Regionale verschillen zijn te verklaren uit de stofkeuze van de huisartsen, maar ook door het preferentiebeleid van de grootste zorgverzekeraar.  

Aantal gebruikers van biosimilar insuline glargine: aantal unieke inwoners met minimaal een voorschrift voor biosimilar insuline glargine per half jaar per postcodegebied. 

Aantal gebruikers van langwerkend insuline: aantal unieke gebruikers met minimaal een voorschrift voor langwerkend insuline per half jaar per postcodegebied. 

Deze MOVIE vergelijkt het aandeel van biosimilar insuline glargine (Abasaglar^®) ten opzichte van alle langwerkende insulines en niet alleen ten opzichte van het originele insuline glargine 100 E/ml (Lantus^®). Voor de nieuwere langwerkende insulines insuline glargine 300 E/ml (Toujeo^®) en insuline degludec (Tresiba^®) is namelijk geen plaats volgens de NHG-Standaard Diabetes mellitus type 2 (2023). Toch zien we dat het gebruik van deze middelen ook in de eerste lijn toeneemt. Doordat alle langwerkende insulines in de noemer zijn opgenomen, corrigeren we voor een eventuele verschuiving van insuline glargine 100 E/ml naar nieuwere langwerkende insulines. 

Voor het maken van de kaarten is gebruik gemaakt van de databank van het Genees- en hulpmiddelen Informatie Project (GIPdatabank) van Zorginstituut Nederland. Deze databank bevat informatie over het gebruik van genees- en hulpmiddelen in Nederland. Het betreft informatie over middelen die extramuraal (d.w.z. buiten instellingen als ziekenhuizen en verpleeghuizen) zijn verstrekt en vergoed op grond van de Zorgverzekeringswet. Bijna alle zorgverzekeraars stellen deze informatie ter beschikking aan de GIPdatabank. De GIPdatabank doet een kwaliteitscontrole op deze gegevens en corrigeert deze zo nodig. Hierdoor ontstaan betrouwbare en representatieve databestanden over het hulp- en geneesmiddelengebruik. Bij de ramingsmethodiek voor het voorspellen van het ontbrekende deel, houdt Zorginstituut Nederland onder andere rekening met verschillen in de leeftijds- en geslachtsopbouw van de verzekerdenpopulatie.