Acceptatie van biosimilars

Zorgverleners in het Verenigd Koninkrijk hebben kennis van biosimilars en zijn bereid om deze voor te schrijven bij nieuwe patiënten. Dat is de conclusie van een studie van Aladul et al. Echter: zorgverleners zouden substitutie naar een biosimilar niet over willen laten aan de apotheker en staan ook niet achter meerdere keren switchen vanwege prijsverschillen.

Methode

De onderzoekers voerden een cross-sectionele studie uit bij zorgverleners (artsen, apothekers en verpleegkundigen) in ziekenhuizen in het Verenigd Koninkrijk. Deze zorgverleners waren deskundigen op het gebied van diabetes mellitus, reumatologie en gastro-enterologie en schreven onder andere insuline glargine, infliximab en etanercept voor. De onderzoekers verzamelden gegevens over de kennis, percepties van en houdingen tegenover biosimilars van de zorgverleners aan de hand van gestructureerde interviews.

Resultaten

In totaal deden 22 zorgverleners mee met het onderzoek. Alle zorgverleners konden uitleggen wat een biosimilar is en wisten het verschil tussen biosimilars en generieke geneesmiddelen. De meerderheid van de zorgverleners zou patiënten willen laten starten met een biosimilar, maar stond niet achter meervoudig switchen. Ook stonden de meeste zorgverleners niet achter automatische substitutie door de apotheek. De belangrijkste barrière voor het voorschrijven van biosimilars was angst voor onverwachte bijwerkingen. Andere barrières waren patiëntvoorkeur en ongeschikte of patiëntonvriendelijke toedieningsvormen.

Discussie

Zorgverleners in het Verenigd Koninkrijk zijn bekend met biosimilars en willen ze ook voorschrijven aan nieuwe patiënten . Zorgverleners staan niet achter automatische substitutie door de apotheek of meervoudig switchen om kostredenen.

In het onderzoek zijn zorgverleners geïncludeerd die waarschijnlijk al ervaring hebben met biologicals, namelijk deskundigen op het gebied van diabetes, reumatologie en gastro-enterologie. Een beperking van de studie-opzet is dat waarschijnlijk vooral zorgverleners met (positieve) ervaringen met biosimilars instemden met deelname aan dit onderzoek.   

Belang voor de praktijk

Biosimilars van insuline glargine, infliximab en etanercept zijn ook beschikbaar in Nederland en kunnen tot grote besparingen in de (geneesmiddelen)zorg leiden. Dit onderzoek toont aan dat biosimilars grotendeels zijn geaccepteerd door zorgverleners. In dit onderzoek deden naast artsen ook apothekers en verpleegkundigen mee, aangezien deze in het Verenigd Koninkrijk ook voor mogen schrijven. De auteurs hebben niet gekeken naar het verschil in houding ten opzichte van biosimilars tussen artsen en apothekers/verpleegkundigen. De uitkomsten van dit onderzoek zijn daarom niet geheel te extrapoleren naar de Nederlandse dagelijkse praktijk, waar alleen artsen biosimilars voorschrijven.

Uit dit onderzoek blijkt ook dat zorgverleners geen voorstander zijn van meervoudig switchen en substitutie van biosimilars door de apotheker. De conclusies zijn daarmee goed in lijn met het (Nederlandse) standpunt over biosimilars van het CBG:

• Nieuwe patiënten kunnen zonder meer met een biosimilar starten.
• De zorgverlener moet ongecontroleerde uitwisseling tussen het originele geneesmiddel en de biosimilar vermijden. Bij uitwisseling tussen biologische geneesmiddelen moet de zorgverlener adequaat de klinische situatie monitoren en de patiënt duidelijke instructies geven.
• De zorgverlener moet in het patiëntdossier het product en de batch van het biologische geneesmiddel vastleggen. Als er problemen ontstaan, zijn de biologische geneesmiddelen te traceren (CBG, 2015).

Mogelijke belangenverstrengeling

Geen.

Bron

Aladul MI et al. Healthcare professionals' perceptions and perspectives on biosimilar medicines and the barriers and facilitators to their prescribing in UK: a qualitative study. BMJ Open. 2018 Nov 18;8(11):e023603.