Verhoogd risico galziekten bij GLP-1-agonisten

Glucagon-like peptide 1-agonisten (GLP-1-agonisten) zijn geassocieerd met een verhoogd risico op aandoeningen van de galwegen en galblaas. Dat blijkt uit observationeel onderzoek van Faillie et al.

Methode

De onderzoekers voerden een observationele studie uit met gegevens van diabetes-patiënten uit databases uit het Verenigd Koninkrijk. De onderzoekers stelden een cohort samen van patiënten die nieuw behandeld werden met een bloedglucoseverlagend middel. Patiënten met een historie van galziekten werden geëxcludeerd. Alle patiënten werden gevolgd tot een ziekenhuisopname vanwege een gal-aandoening optrad. De onderzoekers corrigeerden voor mogelijke confounders, zoals ernst van de diabetes en HbA1c-waarde.

Resultaten

De onderzoekers includeerden 71.369 nieuwe gebruikers van bloedglucoseverlagende middelen. De gemiddelde follow-up was 3,2 jaar. 853 patiënten maakten een ziekenhuisopname vanwege een galaandoening door, de incidentie ratio was 3,7 per 1.000 persoonsjaren. Patiënten met GLP-1-agonisten hadden een 79% verhoogd risico op galaandoeningen ten opzichte van patiënten die minimaal twee orale bloedglucoseverlagende middelen gebruikten (6,1 versus 3,3 per 1.000 patiëntjaren; gecorrigeerde hazard ratio (HR)=1,79; 95% betrouwbaarheidsinterval (BI)=1,21 tot 2,67). Uit subanalyses bleek het risico alleen verhoogd bij patiënten die de GLP-1-agonisten minder dan 180 dagen gebruikten. Het risico op cholecystectomie was met een factor 2 verhoogd (HR=2,08; 95%BI=1,08 tot 4,02). Dipeptidylpeptidase-4-remmers (DPP-4-remmers) waren niet geassocieerd met een hoger risico (HR=0,99; 95%BI=0,75 tot 1,32).

Discussie

Uit dit onderzoek blijkt dat GLP-1-agonisten wél en DPP-4-remmers niet geassocieerd zijn met een verhoogd risico op aandoeningen van de galwegen en galblaas. Een mogelijke oorzaak is het (snelle) gewichtsverlies dat GLP-1-agonisten induceren. Dat kan ook verklaren waarom het risico alleen in de eerste 180 dagen van gebruik verhoogd was. Een beperking van deze studie vormt de observationele opzet. Aangezien ernst van de diabetes een risicofactor is voor aandoeningen van de gal, kan confounding niet worden uitgesloten. Hoewel meer bewijs nodig is voor een oorzakelijk verband, adviseren de auteurs voorschrijvers alert te zijn op deze associatie en patiënten met GLP-1-agonisten goed te monitoren op mogelijke aandoeningen van de galwegen.

Belang voor de praktijk

GLP-1-agonisten hebben geen directe plaats in het medicamenteuze stappenplan voor de behandeling van DM2 volgens de NHG-Standaard Diabetes mellitus type 2 (DM2), onder andere omdat gegevens over de langetermijnveiligheid ontbreken. Dit artikel toont aan dat het alert blijven op langetermijncomplicaties en het goed monitoren van patiënten met nieuwe geneesmiddelen van belang is.

Belangenverstrengeling

De auteurs melden geen conflicterende belangen.

Bron

Faillie JL et al. Association of bile duct and gallbladder diseases with the use of incretin-based drugs in patients with type 2 diabetes mellitus. JAMA Intern Med. 2016 Aug 1.