Effect van GLP1-agonisten op eetlust

De GLP1-agonisten liraglutide en semaglutide beïnvloeden de maagledigingssnelheid, eetlust en voedselvoorkeuren. Dat blijkt uit een systematische review die keek naar verschillen op deze eindpunten tussen liraglutide en semaglutide.

Methode

Een systematische review keek naar veranderingen op het gebied van maagledigingssnelheid, eetlust, smaak, voedselconsumptie bij gebruikers van liraglutide en semaglutide ten opzichte van placebo. Met behulp van de paracetamol absorptietest werd de maagledigingssnelheid gemeten. Patiënten vulden een vragenlijsten in om eetlust, smaak en voedselconsumptie te meten. De onderzoekers vergeleken de resultaten van meerdere doseringen met elkaar en placebo:

• liraglutide 1,8 mg (dagdosis)
• liraglutide 3,0 mg (dagdosis)
• semaglutide 1,0 mg (weekdosis)
• semaglutide 2,4 mg (weekdosis)

Tot slot bekeken de onderzoekers eetlust aan de hand van hongergevoel, volgevoel en eetconsumptie.

Resultaten

Studies met liraglutide vonden een verminderd hongergevoel, snellere verzadiging en verminderde voedselinname ten opzichte van placebo. In studies met semaglutide vonden de onderzoekers een vergelijkbaar effect. Waarbij de studies met een hogere dosis (2,4 mg) een sterker effect liet zien. Daarnaast keken de onderzoekers naar maagledigingssnelheid, omdat een tragere maaglediging een voorspeller is van verminderde voedselinname en dus gewichtsverlies. Ook zorgt het bij patiënten met DM2 voor een lagere glucosewaarde na de maaltijd. Gebruikers van liraglutide hadden een tragere maagledigingssnelheid ten opzichte van placebo. Bij semaglutide was de maagledigingssnelheid onveranderd. Ten slotte keken de onderzoekers naar voedselvoorkeuren. Semaglutide zorgde voor een verminderd verlangen naar voedsel met een hoog vetgehalte en naar ongezoet voedsel. In een andere studie zorgde semaglutide voor minder trek in zuivel, vet en gezoet voedsel. Liraglutide had een vergelijkbaar effect, dit middel gaf minder trek in zoet, zout, vet en hartig eten.

Betekenis voor de praktijk

Van GLP1-agonisten is al vastgesteld dat ze het gewicht/BMI verminderen. Dit onderzoek geeft meer inzicht in de onderliggende oorzaken. GLP1-agonisten veroorzaken veranderingen op het gebied van hongergevoel, maaglediging en voedselvoorkeur. Door te kijken naar deze eindpunten komen we meer te weten of het werkingsmechanisme van de GLP-agonisten en onderliggende processen van obesitas.

Belangenverstrengeling

De auteurs melden geen belangenverstrengeling.

Bron

Aldawsari et al. The Efficacy of GLP-1 Analogues on Appetite Parameters, Gastric Emptying, Food Preference and Taste Among Adults with Obesity: Systematic Review of Randomized Controlled Trials. Diabetes Metab Syndr Obes. 2023;16:575-595.